Bago Dumura

Sa dila, binabalasa

ang mga tamis at pait

ng kahapong napapanis

na sa limot ipupusta.

Sipi Mula sa Apoy at Abo

At gaya ng gamugamo na laging iniuugnay kay Rizal, masasabi kong may katwiran nga ang gamugamong iyon. Wala sa paglipad sa lawak ng kadiliman ang tunay na kaligayahan. Ito ay nasa alab – at sa alab lamang. Mas matindi ang apoy sa kanyang pusong tumutupok sa kanyang kalooban upang tumungo at makipag-isa sa apoy.

Kung hihingin din ng apoy na palaganapin pa lalo ang kanyang liwanag at init, pipiliin ko ring makipag-isa sa kanya at gawing sulo ang aking sarili - upang kahit papaano ay mas lumiwanag. Kahit pa maaabo ang aking sariling pag-iral, alam kong nakaambag naman ako sa eternal na buhay ng liwanag sa apoy.

Random Dumping

Trixie: So when’s her flight?

Jim: I don’t know.

Silence.

Trixie: Will you still come to my party next week?

Jim: I don’t know.

Trixie: But… it’s my birthday.

Jim: I know.

Trixie: But you always come to my birthday! (Pause) Ever since fourth grade.
Jim: I know.
Silence.
Trixie: You love her?
Jim: Huh?
Trixie: I said – you love…
Jim: – I heard what you said.
Silence.
Trixie: Why are you so –
Jim: Harsh?
Trixie: No. (Pause) Wait I know, you are such an asshole.
Jim laughs. Silence.
Jim: That doesn’t seem right.
Trixie: I was never right for you. Ever.
Jim: No. I meant in your sentence. Asshole can’t be correct. The sentence ‘you are so…’ should only be followed by an adjective.
Trixie: See?
Jim: See what?
Trixie: (To herself) And I’m the one who’s supposed to be the grammarian.
Jim: What’s that?
Trixie: I said since I finished Literature in College… (Pause) Well, forget it.
Jim: Forget what?
Trixie: Nothing.
Silence.
Jim: Fine.
Trixie: Fine?
Jim: Fine. I am an asshole.
Trixie: Wow that’s a first.
Jim: Really?
Trixie laughs.
Jim: Well that’s harsh. I’m not that dense. (Pause) Aren’t I?
Trixie smiles and stares at him.
Jim: Hey stop doing that!
Trixie: Doing what? I’m not doing anything.
Jim: (Jokingly) I’m not doing anything.
Trixie: Hey!
Jim: Hey!
Jim laughs. Trixie stares at him with a straight face. But after some time, she also laughs.
Jim: I missed this.
Trixie: I missed you.
Jim looks at Trixie.
Trixie: I mean… I missed our high school days. (Pause) Well, with… you of course. I just remembered our days together after play rehearsals. Yeah. That’s it.
Silence.
Jim: I am not dense.
Trixie: What?
Jim: I said I’m –
Trixie: Not dense. I know. I just…
Jim: Yes?
Trixie: No.
Jim: What?
Trixie: Nothing.
Silence.
Jim: Biology.
Trixie: What?
Jim: It’s because of Biology. I’m so fed up with the jargons. Destiny… (He laughs) Oh wait, I mean density.
He laughs some more. Then silence.
Jim: Funny isn’t it?
Trixie: You really are weird.
Jim: You don’t find it funny?
Trixie: No.
Trixie laughs.
Jim: You ARE weird. You told me it’s NOT funny.
Trixie: No?
Jim: Yes.
Trixie: No. I don’t think it’s funny. (Pause) You are.
Trixie laughs.
Jim: I don’t get you.
Trixie: You never will.
Jim: But at least I always try to.
Trixie: Yeah. Just like high school.
Jim: Just like high school.
Silence.
Trixie: So, will you come to my birthday next week?
Jim: Yes?
Trixie: I knew it! Just like high school I –
Jim: I mean, no.
Silence.
Jim: I’m sorry.
Silence.
Jim: She’ll be leaving by then, Bea. I need to –
Trixie: It’s fine.
Jim: Really?
Trixie: Yeah.
Jim: Good.
Trixie: Good.
Jim: Good?
Trixie: Sure.
Silence.
Trixie: See.
Jim: What?
Trixie: You really can’t get me. (Pause) No matter how hard you try.

At Nagkaintindihan Sila, Gets?

Commuter: Ma, bayad ho.
(Iaabot sa katabi at pagpapasa-pasahan hanggang umabot sa driver.)
Driver: Saan 'to?
Commuter: Kasasakay lang ho.
(Tigil. Sandaling katahimikan.)
Driver: Yung sais, saan?
Commuter: May NSTP po kami kahit sabado.
(Katahimikan.)

Iyan ang sinasabi nating "metaphorical use of the language". Sa halimbawang ito, nasasagot ang tanong nang hindi naman tuwirang sinasagot. Matalinhaga.

WORDPLAY

balisa kong binabalasa ang mga sumasaltik na barahang salita

New Questions

How do you define infinity?

How about idea?

Can we say that ideas are infinite?

Invocation to an Infernal Week

murakami and rilke, please not this week.

i have an appointment with mankiw, leithold and cenzon.

just leave a message instead.

in your message,

please: do not try to be poetic, metaphorical or something like that.

i can't risk to be distracted.

sorry i'm very busy.

this is important.

after this week.

please.

Sa Kaarawan ni Bunso

Katahimikan

ang hain sa 'ming hapag -

walang natira.

Ulan

Nagsisimula sa saglit ngunit

paulit-ulit na paghalik

ng langit sa lupa ang ulan.

Sa bawat paglapat

ng mga patak,

dahan-dahan

at basang yumayapos

ang langit sa lupa.

Sa mga panahong ganito,

wala nang nakakapigil

sa pagbuhos ng unos

at kadalasan,

ihip lang din ng hangin

ang nakapagbabago

sa bugso ng bagyo.

After SABIO's First Ever Scholars' Conference

"... outside classes, outside the curiculum,

express yourselves in your native language -

use Tagalog (or Filipino rather)...

WRITE PLAYS"

- Dr. Mariano, President of UA&P

Nostalgia sa Football Field ng Southridge

malugod ang aking pagtanggap

sa mga patak

ng aking kabataang nililisan

ang langit

at humahalik nang paulit-ulit

sa aking bagong sariling

uhaw sa kahapon

Oyayi

this was my entry to UA&P's Pro-life Poetry Contest 2010

Pinapayapa sa pagkabanayad ng tubig
ang ilang at alinlangang
maluwalhating lumalangoy
sa sinapupunan ng ina.
Hinahaplos ng ina ang balisa
na hindi matahimik sa gunita.
Pinipilit ring ipanatag ng kiming himig
ang ligalig ng diwang hindi marinig.
Ngunit sadyang labag ang pagbagal ng pintig
sa munting pusong nagsisimula pa lamang umimik.
Hindi mapalagay
sa dapat malumanay niyang kinalalagyan.
Ginagambala ng pangamba
ang kanyang pagkakataong nakataya;
ang kanyang pagkataong nakataya.
Siya’y namamaluktot;
magkahawak ang mga kamay;
tila nananalangin
(na sa mundong ito,)
na sa kanyang pamamalagi,
hindi sana katahimikan palagi.

A Cold Summer Night

I loved the sky tonight.

And i guess it loved me back. *)

Hatinggabi

Alas-dose na ng hatinggabi. Hindi pa rin ako makatulog.


Ang sabi nila, marami daw kababalaghang nangyayari kapag ganitong bilog ang buwan at saklot ng dilim ang buong paligid. Kaya pumikit ako at pinasya kong tuluyan nang lamunin ng dilim sa pagtulog.



Ngunit mas gusto ko nga yata ang kadiliman sa dilat kong mga mata. Kaya gumising ako at naglakbay sa panaginip ng madilim na katotohanan.

May natisod akong kung-ano sa aking paglalakad.




Isang kandila.


Marahil isang pagbangga sa aking katwirang kuntento na ako sa kadiliman.

Pero, oo. Mas gusto ko nga ang kadiliman.

Oo.


Ngunit ano nga kaya ang hatid nitong kandila?



Marahil hindi ko malalaman kung hindi ko susubukan, kaya sinindihan ko.



Tama.



Liwanag.

Sa sahig, nakita kong marami nang natuyong luha ang kandila. Ngunit hindi ko alam o marahil nakalimutan ko na kung bakit nga mayroon na nito dito. Matagal na ring walang aninag ng liwanag sa bahaging ito ng aking silid.


Sa aking harapan, may salamin - nakita ko ang aking sariling hawak ang kandila.


Sa aking bintana, nakita ko ang buwan – at walang bituing katabi sa pusikit na latag ng gabi.




Buti na lang, hindi laging hatinggabi.

May 10.5, 2010

Two hours na kami pumila pero super layo pa rin namin sa loob ng precint kaya umuwi muna kami para mag-lunch. Pagbalik namin, siguro kailangang may baon na kaming pang-merienda and dinner.

Sabi sa TV, pumapalpak na daw ang mga PCOS Machines.

I just heard na extended til 7pm ang pagboto.

Birthday ng kapatid ko ngayon. Seryoso.

Magre-refuel lang kami ng panglaman sa tiyan at pasensiya.

Konting lunch at dasal muna tapos balik ulit.

I'll write the rest of my insights of this May 10, 2010 Adventure after ko makaboto.

On Freedom

"Not all that is wild is free
and not all that is free is wild."
- Mira, 2010

Bago sumakay ng Jeep papuntang Pacita May 7, 2010

Sobrang traffic!


Hindi umuusad yung mga sasakyan.

Mas mabilis pa nga yata kung maglalakad ako.

Kaya nanood na lang muna ako ng demostration ng mga pulitiko (parang pagpapatila ng unos).

Sa may Alabang City Terminal three days bago mag-eleksiyon, puspusan pa rin ang mga kandidato sa kampanya. May motorcade ng mascot ng mga manok at kung ano-ano pang mga kalabuang di ko maintindihan (parang yung mascot birthday party na hindi ko nakuha noong 7 years old ako). May roll call din ng bawat area at may mga implanted supporters pa para siguradong bebenta (buti marunong sila ng kaunting mob psychology). May mga komedyanteng kumare pa yata nina Allan K at Vice Ganda para may kaunting hatak sa masa (parang okrayan lang sa showtime na pumapatok talaga sa takilya).

Matapos ang ilang sandali, medyo na-bore din ako at nag-ikot-ikot muna sa paligid.

Sa gilid ng ingay at pagbebenta ng mga pulitiko ng kanilang mga sarili sa madla, panay din ang talak at hatak ng mga tindera ng pirated DVD nila.

Walang pinagkaiba.

Sorry na lang dahil kahit anong benta ang gawin niyo, di ako dito bibili.

Sa iba ako bumibili.
Sa iba ako boboto.

Sa iba na lang po.

First Blog Entry

YEY! I finally have a blogging site!

I'll try to fix this later and add more entries.

WARNING: Most of the content would be in FILIPINO. ahahaha!